شعر

آن گاه که دلتنگی می آید 

کسی هست در همین نزدیکی

که تو را می خواند

تا امتداد عبور از دلتنگی را

در این جاده های تاریک

به تو نشان دهد

آن گاه که دلتنگی می آید 

قلبی است در همین نزدیکی 

که طپش هایش 

موسیقی دلتنگیهایت را می نوازد

گرچه او آغاز دلتنگی های توست

آن گاه که دلتنگی می آید

یاد دلی شکسته و اندوهی بزرگ 

خانه ات را پر می کند 

آن گاه که دلتنگی می آید 

آرزوهایت را بهانه می کنی

برای یک فصل گریه ی بی صدا

هدی غافلی